برخیز!
رسالت مرا
در چشمانم جستجو کن!
نگاهم کن!
پرچین پلکهایت را گشوده‌دار
به انتظار سپیده‌دمان
گلوبند اعتمادت را
از درخت یقینت بیاویز
در چشمانم جستجو کن!
نگاهم کن!
پرچین پلکهایت را گشوده‌دار
به انتظار سپیده‌دمان
گلوبند اعتمادت را
از درخت یقینت بیاویز
تا بهار
را باور کنی!
پیش از آن‌که
فروریزی
برخیز!
آفتاب را
سلام باش
و پنجه افکن
بر دایره‌ی تو در توی ایستادن.
رفتن را آغاز کن
و تجربه کن
رسالت شگفت رسیدن را... !
و پنجه افکن
بر دایره‌ی تو در توی ایستادن.
رفتن را آغاز کن
و تجربه کن
رسالت شگفت رسیدن را... !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر